Beter ten halve gekeerd?

Dit artikel verscheen eerder op INTO Business

Zo ontstaat er een onderneming die wendbaar is, solide, met volop bestaansrecht én continuïteit. Een onderneming die begrijpt dat je zo nu en dan op je schreden moet terugkeren, simpelweg omdat het gesternte waaronder je je beslissing nam veranderd is, of omdat je onderbuik, ondanks al die informatie, toch de verkeerde beslissing heeft genomen. Tijd voor actie dus, en dan komt het allemaal helemaal goed.

Mis. Toen kwam de overheid. En de overheid besloot, volstrekt terecht, het op te nemen voor de Oekraïne en dus Rusland daar met een boycot te raken, waar het maar te raken was. Het eerlijke verhaal werd meteen verteld; dit kon uiteindelijk ook voor de burgers merkbaar worden, maar Nederland schaarde zich desalniettemin volledig achter haar bestuurders. En toen werd het september.

De eerste bedrijven hebben inmiddels faillissement aangevraagd, een paar kwekers, wat bakkerijen, en hier en daar sluit een sportclub of zwembad, maar het ergste moet nog komen. De grote klap is voor de winter voorspeld, wanneer het aantal faillissementen in de duizenden dreigt te lopen en het wrange is: die hele gasboycot blijkt Rusland alleen maar meer geld opgeleverd te hebben!

Een beetje ondernemer zou zo’n flagrante blunder al snel inzien en ingrijpen in zijn bedrijf om de boel te redden en zo mogelijk toch zijn doelen te halen. Bijvoorbeeld kijken of er niet wat te doen is aan die onnodige koppeling tussen de gasprijs en elektriciteitsprijs. Gek toch, dat wind en zonne-energie opeens veel meer kost, terwijl het niet met gas wordt opgewekt? Raar toch, dat innovatieve ondernemers net zo hard geraakt worden als de ondernemers die nog olie of gas gebruiken in hun bedrijfsvoering?

Een ondernemer zou grif zijn blunder toegeven en de boel terugdraaien, maar onze overheid? Beter ten halve gekeerd!